Aandavar Pangaagave ஆண்டவர் பங்காகவே தசம பாகம்
ஆண்டவர் பங்காகவே தசம பாகம்
அன்பர்களே தாரும் அதால் வரும்
இன்பந்தனைப் பாரும்
வான்பல கனிகளைத் திறந்தாசீர்
வாதங்கள் இடங்கொள்ளாமற் போகுமட்டும்
நான் தருவேன் பரிசோதியுங்களென்று
ராஜாதிராஜா சம்பூரணர் சொல்வதால்
வேதாளராஜன் அருஞ்சிறை மீட்டாளும்
விண்ணவர் கோமானே அந்த
மேதகத்தை நன்றி ஞாபகஞ் செய்திட
விதித்தது தானே
வேதனம் வியாபாரம் காலி பறவையில்
வேளாண்மை கைத்தொழில் வேறு வழிகளில்
ஊதியமாகும் எதிலும் அவர் பாகம்
உத்தமமாகப் பிரதிஷ்டை பண்ணியே
ஆலயங்கட்ட அருச்சனை செய்ய
அதற்குளதைப் பேண – தேவ
ஊழியரைத் தாங்கி உன்னத போதனை
ஓதும் நன்மை காண
ஏழைகள் கைம்பெண்கள் அனாதப் பாலர்கள்
ஏதுகரமற்ற ஊனர் பிணயாளர்
சாலவறிவு நாகரீக மற்றவர்
தக்க துணைபெற்றுத் துக்கமகன்றிட
நம்மைப் படைத்துச் சுகம் பெலன் செல்வங்கள்
யாவும் நமக்கீந்து நல்ல
இம்மானுவே லென்றொரு மகனைத் தந்து
இவ்வாறன்புகூர்ந்து
நன்மைபுரிந்த பிதாவைக் கனம்பண்ண
நம்மையும் நம்முடயாவையும் மீந்தாலும்
சும்மதமே அதிலும் தசம பாகம்
தாவென்று கேட்கிறார் மாவிந்தை யல்லவோ
aanndavar pangaakavae thasama paakam
anparkalae thaarum athaal varum
inpanthanaip paarum
vaanpala kanikalaith thiranthaaseer
vaathangal idangaொllaamar pokumattum
naan tharuvaen parisothiyungalentu
raajaathiraajaa sampooranar solvathaal
vaethaalaraajan arunjirai meettalum
vinnnavar komaanae antha
maethakaththai nanti njaapakanj seythida
vithiththathu thaanae
vaethanam viyaapaaram kaali paravaiyil
vaelaannmai kaiththolil vaetru valikalil
oothiyamaakum ethilum avar paakam
uththamamaakap pirathishtai pannnniyae
aalayangatta aruchchanai seyya
atharkulathaip paena – thaeva
ooliyaraith thaangi unnatha pothanai
othum nanmai kaana
aelaikal kaimpennkal anaathap paalarkal
aethukaramatta oonar pinayaalar
saalavarivu naakareeka mattavar
thakka thunnaipettuth thukkamakantida
nammaip pataiththuch sukam pelan selvangal
yaavum namakgeenthu nalla
immaanuvae lentaொru makanaith thanthu
ivvaaranpukoornthu
nanmaipurintha pithaavaik kanampannna
nammaiyum nammudayaavaiyum meenthaalum
summathamae athilum thasama paakam
thaaventu kaetkiraar maavinthai yallavo