Aerukintar Thallaati ஏறுகின்றார் தள்ளாடி தவழ்ந்து களைப்போடே
ஏறுகின்றார் தள்ளாடி தவழ்ந்து களைப்போடே
என் ஏசு குருசை சுமந்தே
என்நேசர் கொல்கதா மலையின் மேல் நடந்தே ஏறுகின்றார்
1. கன்னத்தில் அவர் ஓங்கி அறைய
சின்னப் பிள்ளை போல் ஏங்கி நின்றார்
அந்தப் பிலாத்தும் கையைக் கழுவி
ஆண்டவரை அனுப்புகிறான்
2. மிஞ்சும் பெலத்தால் ஈட்டி எடுத்தே
நெஞ்சை பிளந்தான் ஆ! கொடுமை
இரத்தமும் நீரும் ஓடி வருதே
இரட்சகரை நோக்கியே பார்
3. இந்தப் பாடுகள் உந்தன் வாழ்வுக்காய்
சொந்தப் படுத்தி ஏற்றுக் கொண்டார்
நேசிக்கின்றாயோ இயேசுநாதரை
நேசித்து வா குருசெடுத்தே
4. சேவல் கூவிடும் மூன்று வேளையும்
சொந்த குருவை மறுதலித்தான்
ஓடி ஒளியும் பேதுருவையும்
தேடி அன்பாய் நோக்குகின்றார்
5. பின்னே நடந்த அன்பின் சீஷன் போல்
பின்பற்றி வா சிலுவை வரை
காடியைப் போல கசந்திருக்கும்
கஷ்டங்களை அவரிடம் சொல்
6. செட்டைகளின் கீழ் சேர்த்தணைத்திடும்
சொந்த தாயின் அன்பதுவே
எருசலேமே! எருசலேமே
என்றழுதார் கண்கலங்க
aerukintar thallaati thavalnthu kalaippotae
en aesu kurusai sumanthae
ennaesar kolkathaa malaiyin mael nadanthae aerukintar
1. kannaththil avar ongi araiya
sinnap pillai pol aengi nintar
anthap pilaaththum kaiyaik kaluvi
aanndavarai anuppukiraan
2. minjum pelaththaal eetti eduththae
nenjai pilanthaan aa! kodumai
iraththamum neerum oti varuthae
iratchakarai nnokkiyae paar
3. inthap paadukal unthan vaalvukkaay
sonthap paduththi aettuk konndaar
naesikkintayo yesunaatharai
naesiththu vaa kuruseduththae
4. seval koovidum moontu vaelaiyum
sontha kuruvai maruthaliththaan
oti oliyum paethuruvaiyum
thaeti anpaay nnokkukintar
5. pinnae nadantha anpin seeshan pol
pinpatti vaa siluvai varai
kaatiyaip pola kasanthirukkum
kashdangalai avaridam sol
6. settaைkalin geel serththannaiththidum
sontha thaayin anpathuvae
erusalaemae! erusalaemae
entaluthaar kannkalanga