Manthai Aayar Manam Magilave மந்தை ஆயர் மனம் மகிழவே
1. மந்தை ஆயர் மனம் மகிழவே
மழலை உருவாய் வந்தவரே
மண்ணின் மாந்தரை மீட்பதற்காக
மாசற்ற ஜோதியாய் வந்தவரே
மரணத்தை ஜெயித்த மன்னவே
மனுவின் ஜோதியாய் வந்தீரே
வா வா என் நேசர்
வா இந்நேரம் வந்தாசீர் தந்தருள் அன்பாய்
நீ அன்பாய் — (2)
2. வாக்குகட்கு பங்காளிகளாக்கி
நோக்கமாய் நம்மை ரட்சித்தாரே
ஏக்கங்கள் எல்லாம் அவர் நீக்கி
நாடும் நம்மை தம் சரீரமாக்கி
சஞ்சலம் தவிப்பையும் நீக்கிடவே
சமாதான பிரபுவாய் உதித்தவரே
1. manthai aayar manam makilavae
malalai uruvaay vanthavarae
mannnnin maantharai meetpatharkaaka
maasatta jothiyaay vanthavarae
maranaththai jeyiththa mannavae
manuvin jothiyaay vantheerae
vaa vaa en naesar
vaa innaeram vanthaaseer thantharul anpaay
nee anpaay — (2)
2. vaakkukatku pangaalikalaakki
nnokkamaay nammai ratchiththaarae
aekkangal ellaam avar neekki
naadum nammai tham sareeramaakki
sanjalam thavippaiyum neekkidavae
samaathaana pirapuvaay uthiththavarae