அந்தோ கல்வாரியில்

அந்தோ கல்வாரியில் அருமை இரட்சகரே

பல்லவி

அந்தோ கல்வாரியில் அருமை இரட்சகரே

சிறுமை அடைந்தே தொங்குறார்




சரணங்கள்

1. மகிமை மாட்சிமை மறந்திழந்தோராய்

கொடுமை குருசைத் தெரிந்தெடுத்தாரே

மாயலோகத்தோடழியாதூயான்

தூய கல்வாரியின் அன்பை அண்டிடவே --- அந்தோ




2. அழகுமில்லை சௌந்தரியமில்லை

அந்தக் கேடுற்றார் எந்தனை மீட்க

பல நிந்தைகள் சுமந்தாலுமே

பதினாயிரம் பேரிலும் சிறந்தவரே --- அந்தோ




3. முள்ளின் முடியும் செவ்வங்கி அணிந்தும்

கால் கரங்கள் ஆணிகள் பாய்ந்தும்

குருதி வடிந்தவர் தொங்கினார்

வருந்தி மடிவோரை மீட்டிடவே --- அந்தோ




4. அதிசயம் இது இயேசுவின் தியாகம்

அதிலும் இன்பம் அன்பரின் தியாகம்

அதை எண்ணியே நிதம் வாழுவேன்

அவர் பாதையை நான் தொடர்ந்தேகிடவே --- அந்தோ




5. சிலுவைக் காட்சியை கண்டு முன்னேறி

சேவையே புரிவேன் ஜீவனும் வைத்தே

என்னைச் சேர்த்திட வருவேனென்றார்

என்றும் உண்மையுடன் நம்பி வாழ்ந்திடுவேன் --- அந்தோ