Undran Suyamathiyae Neri உன்றன் சுயமதியே நெறி என்று
உன்றன் சுயமதியே நெறி என்று
உகந்து சாயாதே; – அதில் நீ
மகிழ்ந்து மாயாதே.
1. மைந்தனே, தேவ மறைப்படி யானும்
வழுத்தும்மதித னைக் கேளாய் – தீங்
கொழித் திதமாய் மனந் தாழாய் அருள் சூழாய்.
2. சொந்தம் உனதுளம் என்று நீ பார்க்கிலோ,
வந்து விளையுமே கேடு – அதின்
தந்திரப் போக்கை விட்டோடு கதி தேடு.
3. துட்டர் தம் ஆலோசனைப்படியே தொடர்ந்
திட்ட மதாய் நடவாதே – தீயர்
கெட்ட வழியில் நில்லாதே அது தீதே.
4. சக்கந்தக் காரர் இருக்கும் இடத்தொரு
மிக்க இருக்க நண்ணாதே அவர்
ஐக்யம் நலம் என்றென்னாதே அதொண்ணாதே.
5. நான் என்னும் எண்ண மதால் பிறரை அவ
மானிப்பது வெகு பாவம் – அதின்
மேல் நிற்குமே தேவ கோபம் மனஸ்தாபம்.
untan suyamathiyae neri entu
ukanthu saayaathae; – athil nee
makilnthu maayaathae.
1. mainthanae, thaeva maraippati yaanum
valuththummathitha naik kaelaay – theeng
kolith thithamaay manan thaalaay arul soolaay.
2. sontham unathulam entu nee paarkkilo,
vanthu vilaiyumae kaedu – athin
thanthirap pokkai vittaோdu kathi thaedu.
3. thuttar tham aalosanaippatiyae thodarn
thitta mathaay nadavaathae – theeyar
ketta valiyil nillaathae athu theethae.
4. sakkanthak kaarar irukkum idaththoru
mikka irukka nannnnaathae avar
aikyam nalam entennaathae athonnnnaathae.
5. naan ennum ennna mathaal pirarai ava
maanippathu veku paavam – athin
mael nirkumae thaeva kopam manasthaapam.