kanamenikken re raksitave കാണാമെനിക്കെന്റെ രക്ഷിതാവേ നിന്റെ

കാണാമെനിക്കെന്‍റെ രക്ഷിതാവേ നിന്‍റെ
തങ്കമുഖം എന്‍റെ താതന്‍ രാജ്യേ
1

ഈ ലോകമായയില്‍ പെട്ടു വലഞ്ഞു ഞാന്‍
മേലോകവാര്‍ത്തയില്‍ ദൂരസ്ഥനായി
അല്പായുഷ്ക്കാലമീലോകത്തില്‍ വാസം ഞാന്‍
പുല്ലോടു തുല്യമായ്‌ കാണുന്നിപ്പോള്‍
2
കാലന്‍റെ കോലമായി മൃത്യു വരുന്നെന്നെ
കാലും കയ്യും കെട്ടി കൊണ്ടു പോവാന്‍
കണ്ണും മിഴിച്ചു ഞാന്‍ വായും തുറന്നു ഞാന്‍
മണ്ണോടു മണ്ണങ്ങു ചേര്‍ന്നിടേണം
3
എല്ലാ സാമര്‍ഥ്യവും പുല്ലിന്‍റെ പൂ പോലെ
എല്ലാ പ്രൌഢത്വവും പുല്ലിന്‍റെ പൂ പോലെ
മര്‍ത്യന്‍റെ ദേഹത്തിനെന്തോരു വൈശിഷ്ട്യം
എന്തിനു ദേഹത്തില്‍ ചാഞ്ചാടുന്നു
4
വണ്ണം പെരുത്താലും മണ്ണിന്നിരയതു
കണ്ണിന്‍റെ ഭംഗിയും മായ മായ
കൊട്ടാരമായാലും വിട്ടേ മതിയാവൂ
കോട്ടയ്ക്കകത്തേക്കും മൃത്യു ചെല്ലും
5
പതിനായിരം നില പൊക്കിപ്പണിഞ്ഞാലും
അതിനുള്ളിലും മൃത്യു കയറിച്ചെല്ലും
ചെറ്റപ്പുരയതില്‍ പാര്‍ക്കുന്ന ഭിക്ഷുവും
മുറ്റും മരണത്തിന്നധീനനാം
6
രോഗങ്ങളോരോന്നും പെട്ടന്നുള്ളാപത്തും
ആര്‍ക്കും വരുന്നതിക്ഷോണീതലേ
കഷ്ടം മനുഷ്യര്‍ക്കു രോഗക്കിടക്കയില്‍
അഷ്ടിക്കശനം പോലായീടുമേ
7
അയ്യോ അയ്യോ എന്നുള്ളന്ത്യസ്വരമോര്‍ക്കില്‍
അയ്യോ എനിയ്ക്കൊന്നും വേണ്ടാ പാരില്‍
കര്‍ത്താവെനിയ്ക്കൊരു വാസസ്ഥലം വിണ്ണില്‍
എത്രകാലം മുന്‍പേ തീര്‍പ്പാന്‍ പോയി
8
ആ വീട്ടില്‍ ചെന്നു ഞാന്‍ എന്നെന്നേക്കും പാര്‍ക്കും
ആ വീട്ടില്‍ മൃത്യുവിനില്ലോര്‍ വഴി
പതിനായിരം കോടി ദൂതന്മാര്‍ മധ്യേ ഞാന്‍
കര്‍ത്താവാമേശുവിന്‍ കൂടെ വാഴും