koti kaanthula velugulatho udayinchenu oka kiranam కోటి కాంతుల వెలుగులతో ఉదయించెను ఒక కిరణం
కోటి కాంతుల వెలుగులతో ఉదయించెను ఒక కిరణం
లోకమందున ప్రతి హృదయం చిగురించెను ఈ తరుణం
దివిని విడిచి భువిని మనకై మానవునిగా జన్మించెను
దిగులు చెందక గతము మరచి యేసుని ఆరాధింతుము
లోకానికే ఇది పర్వదినం మహదానందమే ప్రతి క్షణం – (2) ||కోటి కాంతుల||
రాజులకు రాజుల రాజు ప్రభువులకు ప్రభువే తానుగా
మనుజులకు మాదిరి తానై ఉండుటకే ఇల ఏతెంచెగా (2)
మనకోసమే జన్మించెను తన ప్రేమనే పంచెను
ఆ వరమునే తను విడచెను నరరూపిగా వెలసెను
సృష్టికే మూలాధారమైన దేవుడే ఇల దిగి వచ్చెనా
శోధనా బాధలు ఎన్ని ఉన్నా నేటితో ఇక దరి చేరునా
ఆనందమే ఇక సంతోషమే ప్రతివానికి శుభపరిణామమే – (2) ||కోటి కాంతుల||
మహిమగల మహిమోన్నతుడు పశువులశాలలో పసివానిగా
కరుణగల కారణజన్ముడు శిశువుగా మనలో ఒకవానిగా (2)
ఏనాటికి మన తోడుగా ఉండాలని అండగా
ప్రతివానికి స్నేహితునిగా హృదయాన జన్మించెగా
అంధకారపు ఈ లోకమందు దేవదేవుడు ఉదయించెగా
ఎన్నడూ లేని వేవేల కాంతులు లోకమందున పవళించెగా
సంతోషమే సమాధానమే ఇది దేవాది దేవుని బహుమానమే – (2) ||కోటి కాంతుల||
koti kaanthula velugulatho udayinchenu oka kiranam
lokamanduna prathi hrudayam chigurinchenu ee tharunam
divini vidichi bhuvini manakai maanavunigaa janminchenu
digulu chendaka gathamu marachi yesuni aaraadhinthumu
lokaanike idi parvadinam mahadaanandame prathi kshanam – (2) ||koti||
raajulaku raajula raaju prabhuvulaku prabhuve thaanugaa
manujulaku maadiri thaanai undutake ila ethenchegaa (2)
manakosame janminchenu thana premane panchenu
aa varamune thanu vidachenu nararoopigaa velasenu
srushtike moolaadhaaramaina devude ila digi vachchenaa
shodhanaa baadhalu enni unnaa netitho ika dari cherunaa
aanandame ika santhoshame prathivaaniki shubha parinaamame – (2) ||koti||
mahimagala mahimonnathudu pashuvula shaalalo pasivaanigaa
karunagala kaaranajanmudu shishuvugaa manalo okavaanigaa (2)
enaatiki mana thodugaa undaalani andagaa
prathivaaniki snehithunigaa hrudayaana janminchegaa
andhakaarapu ee lokamandu deva devudu udayinchegaa
ennadu leni vevela kaanthulu lokamandunaa pavalinchegaa
santhoshame samaadhaaname idi devaadi devuni bahumaaname – (2) ||koti||