Unnathamanavarin uyar உன்னதமானவரின் உயர்
உன்னதமானவரின் உயர்
மறைவிலிருக்கிறவன்
சர்வ வல்லவரின் நிழலில் தங்குவான்
இது பரம சிலாக்கியமே
அவர் செட்டையின் கீழ்
அடைக்கலம் புகவே
தம் சிறகுகளால் மூடுவார்
தேவன் என் அடைக்கலமே
என் கோட்டையும் அரணுமவர்
அவர் சத்தியம் பரிசையும் கேடகமாம்
என் நம்பிக்கையும் அவரே
இரவின் பயங்கரத்திற்கும்
பகலில் பறக்கும் அம்புக்கும் – இருளில்
நடமாடும் கொள்ளை நோய்க்கும்
நான் பயப்படவே மாட்டேன்
ஆயிரம் பதினாயிரம் பேர்கள்
உன்பக்கம் விழுந்தாலும் – அது
ஒரு காலத்தும் உன்னை அணுகிடாதே
உன் தேவன் உன் தாபரமே
தேவன் உன் அடைக்கலமே
ஒரு பொல்லாப்பும் உன்னைச் சேருமோ
ஒரு வாதையும் உன் கூடாரத்தையே
அணுகாமலே காத்திடுவார்
உன் வழிகளிளெல்லாம்
உன்னைத் தூதர்கள் காத்திடுவர்
உன் பாதம் கல்லில் இடறாதபடி
தங்கள் கரங்களில் ஏந்திடுவர்
சிங்கத்தின் மேலும் நடந்து
வலு சர்ப்பத்தையும் மிதிப்பாய்
அவர் நாமத்தை நீ முற்றும் நம்பினதால்
உன்னை விடுவித்துக் காத்திடுவார்
ஆபத்திலும் அவரை நான்
நோக்கிக் கூப்பிடும் வேளையிலும்
என்னைத் தப்புவித்தே முற்றும் இரட்சிப்பாரே
என் ஆத்தும நேசரவர்
unnathamaanavarin uyar
maraivilirukkiravan
sarva vallavarin nilalil thanguvaan
ithu parama silaakkiyamae
avar settaைyin geel
ataikkalam pukavae
tham sirakukalaal mooduvaar
thaevan en ataikkalamae
en kottaைyum aranumavar
avar saththiyam parisaiyum kaedakamaam
en nampikkaiyum avarae
iravin payangaraththirkum
pakalil parakkum ampukkum – irulil
nadamaadum kollai nnoykkum
naan payappadavae maattaen
aayiram pathinaayiram paerkal
unpakkam vilunthaalum – athu
oru kaalaththum unnai anukidaathae
un thaevan un thaaparamae
thaevan un ataikkalamae
oru pollaappum unnaich serumo
oru vaathaiyum un koodaaraththaiyae
anukaamalae kaaththiduvaar
un valikalilellaam
unnaith thootharkal kaaththiduvar
un paatham kallil idaraathapati
thangal karangalil aenthiduvar
singaththin maelum nadanthu
valu sarppaththaiyum mithippaay
avar naamaththai nee muttum nampinathaal
unnai viduviththuk kaaththiduvaar
aapaththilum avarai naan
nnokkik kooppidum vaelaiyilum
ennaith thappuviththae muttum iratchippaarae
en aaththuma naesaravar