കൃപാസനത്തിൻ അമ്മേ മാതാവേ

കൃപാസനത്തിൻ അമ്മേ മാതാവേ




കൃപാസനത്തിൻ അമ്മേ മാതാവേ,
ആശ്രയമേകാൻ ഓടി വരുന്നു.
നിൻ മടിത്തട്ടിൽ അഭയം തേടുന്നു,
ആശ്വാസത്തിൻ ഉറവാണ് നീ.


കടലിൻ തിരപോൽ അലയും ജീവിതം,
കഷ്ടപ്പാടിൻ ഭാരമെൻ്റുള്ളിൽ.
ഇരുളിലലയും എൻ്റെ കൺകളിൽ,
പ്രത്യാശ തൻ താരമായി നീ.


നൊമ്പരത്തിൻ പാതയിൽ നടന്നു,
കണ്ണീരുമായ് നിൻ മുൻപിൽ വന്നു.
നിൻ്റെ സ്നേഹം ഒരു കുട പോലെ,
തണലായി നിൽക്കുന്നു മാതാവേ.


വിശ്വാസത്തിൻ ദീപം തെളിയിക്കാൻ,
വചനം ചൊല്ലി എന്നും കാക്കുന്നു.
സങ്കടങ്ങളെല്ലാം നീ കേൾക്കും,
മകനോടായി ശുപാർശ ചെയ്യും.
നിൻ്റെ വാക്കിന് വിലയുണ്ടല്ലോ,
അമ്മേ, കൃപ നൽകി അനുഗ്രഹിക്കൂ.


വാഗ്ദാനങ്ങൾ എന്നും പാലിക്കും,
വഴിയടഞ്ഞാൽ വഴി തുറക്കും.
ഈ തീരത്ത് നീയുണ്ടല്ലോ,
ശാന്തമാക്കാൻ തിരമാലകളെ.
നിൻ്റെ പുത്രൻ്റെ സന്നിധിയിൽ,
കൈപിടിച്ചെന്നെ ചേർക്കണമേ.


കൃപാസനത്തിൻ അമ്മേ മാതാവേ,
ആശ്രയമേകാൻ ഓടി വരുന്നു.
നിൻ മടിത്തട്ടിൽ അഭയം തേടുന്നു,
ആശ്വാസത്തിൻ ഉറവാണ് നീ.