சரணம் நம்பினேன் யேசு

சரணம் நம்பினேன் யேசு நாதா இது



தருணம் தருணம் உன்றன் கருணை கூர் வேதா



நின் அருளால் இங்கே வந்து-என்றும்

நின் அடைக்கலமாக என்னையே தந்து

முன்னாள் வினையைத் துறந்து ஆதி

மூலமே உனக் கோலம் ரட்சியும் என்று



சன்னதி முன் தொண்டன் நின்றே -என்றும்

தாயான கருணை உனக்கு உண்டென்றே

சென்னிமேல் கரம் தூக்கி நின்றே உனைச்

சேவிக்கும் எளியேனைக் கோபிக்காய் என்றே



அலைவாய்த் துரும்புபோல் ஆடி -உன

ததி கருணை வரச் செம்பாதந் தேடித்

தொலையாத வாழ்வை மன்றாடி அன்பின்

தோத்ர சங்கீர்த்தன கீதங்கள் பாடி



இனிய கருணை பொழிவேதா-எனை

இரு கரத்தால் அணை என் கிறிஸ்து நாதா

கனி வினை நீக்கிய நீதா-நசரைக்

கர்த்தாதி கர்த்தா உன் கருணையைத் தா தா